‘Mensen begeleiden is écht iets voor jou!’. Collega’s van De Schoonmaak Coöperatie inspireerden Charity Wehl uit ’s-Hertogenbosch om zich te ontwikkelen van schoonmaker tot groepsbegeleidster. Na werkervaring te hebben opgedaan bij het Sint-Janslyceum in haar stad, begeleidt ze nu samen meteen ervaren collega een team van veertig schoonmakers in het Provinciehuis.
‘Op de 23e verdieping van het Provinciehuis kun je de hele stad zien’, glundert Charity. ‘Er gaat geen dag voorbij dat ik er even kom; het uitzicht is prachtig en rustgevend. Wat ook mooi is: bijna overal in de stad kun je het Provinciehuis zien. Als mijn kinderen de hoge toren zien, roepen ze altijd: ‘Kijk mama, daar werk jij!’. Dat maakt me trots.’
Charity’s kantoor in de nieuwe vleugel van het Provinciehuis ademt rust. ‘De deur staat altijd open voor mijn collega’s’, zegt ze. ‘Ik vind het belangrijk dat ik als groepsbegeleidster bereikbaar en benaderbaar ben. Natuurlijk is het mijn taak om toe te zien op de kwaliteit van het schoonmaakwerk en stuur ik met collega met een andere groepsbegeleider het team aan. Belangrijker is het om een luisterend oor te kunnen bieden. Als mensen na een gesprek met een glimlach aan het werk gaan en opbloeien, ben ik gelukkig.’
‘Ik wil werken!’
Haar eerste schoonmaakervaring deed Charity op in een verzorgingshuis in ’s-Hertogenbosch. Tijdens de coronapandemie kwam de alleenstaande moeder met vier kinderen thuis te zitten. ‘Dat duurde veel langer dan ik had voorzien’, blikt ze terug op die periode. ‘Ik wilde dolgraag werken. Mijn consulent bij de gemeente ’s-Hertogenbosch werd waarschijnlijk knettergek van mij. Ik belde elke week met dezelfde boodschap: ‘Ik wil werken!’. Gelukkig kwam De Schoonmaak Coöperatie in beeld.’
Charity begon met een werkweek van negen uur. ‘Toen collega’s me wezen op mijn begeleiderscapaciteiten, begon het natuurlijk te kriebelen. Het is fijn om te horen als anderen iets in je zien. Om echter een nieuwe stap te kunnen zetten, moest ik eerst van alles regelen zoals buitenschoolse opvang. Toen dat gebeurd was, kon ik meer uren gaan werken. Ik ben cursussen gaan volgen bij Weener XL en WSD en heb meegelopen met andere groepsbegeleidsters. En nu sta ik op eigen benen.’
Goed plannen
De overstap van het Sint-Janslyceum naar het Provinciehuis was even wennen, erkent Charity. ‘Een middelbare school bruist, er is altijd veel dynamiek. Als schoonmaker bouw je een leuke band op met de leerlingen. In het Provinciehuis is de sfeer anders, maar ook hier leer ik steeds meer mensen kennen. Ik vind het mooi dat schoonmakers er ook hier helemaal bij horen. We pauzeren gezamenlijk in het restaurant, er is aandacht voor iemand die jarig is en tijdens de feestdagen krijgt iedereen een attentie.’
Charity kijkt naar een prikbord waarop een takenlijst hangt. ‘Omdat het Provinciehuis erg groot is, is het belangrijk om het schoonmaakwerk goed te plannen’, legt ze uit. ‘Veel collega’s hechten aan een vaste werkplek en hebben behoefte aan structuur. Daar houden we rekening mee. Omdat ik zelf als schoonmaker heb gewerkt, kan ik me goed inleven in mijn collega’s. Ik ben empathisch en herken het als mensen even vastlopen of een mindere dag hebben. Vergis je niet, schoonmaakwerk kan soms best zwaar zijn.’
Oplossingen zoeken
Het meest geniet Charity van de contacten met collega’s uit haar team. ‘Ik vind het superheerlijk om naar mensen te luisteren en samen een passende oplossing voor een probleem te zoeken.’